Een tijdloze ruimte
Ik hoorde eens dat veel mensen in de Middeleeuwen, toen een kaars kostbaar en elektrisch licht een toekomstdroom was, 's winters einde middag al naar bed gingen. Men sliep niet de nacht door: soms duurde het wakker liggen urenlang. Een tijdloze ruimte (want geen klok) van in het donker staren en mijmeren. Er wordt gezegd dat die verstilde wakkere tijd, diep in de nacht, destijds een antidote was tegen winterdepressies. De natuur zorgde zo voor ruimte van verstilling, reflectie, niets doen en gewoon zijn.
Afgelopen weekend werd ik 40 - jawel. Een huis vol, een gigantische pan paëlla in de tuin en allerlei lievelingen om mee te dansen tot het licht werd. Niemand had daar moeite mee; er was volop energie. Want we bewegen alweer naar de lichtste dag van het jaar - en dat is voelbaar. Mid-winter, in al haar donkerte, voert mijlenver weg.
En toch: luisteren we eigenlijk wel? Naar waar het werkelijk tijd voor is?
Intussen hebben we digitale klokken, slimme notificaties, eindeloze bereikbaarheid, gedeelde agenda’s en opdringerige nieuwsapps. Ook zijn er veel commerciële belangen gemoeid met onze aandacht. Het gezamenlijk credo luidt, jaar in jaar uit: meer, meer en meer. En daarmee staat onze autonomie op het spel: zélf voelen, leren over en bepalen waar je aandacht heen mag. Telkens weer. Want je kunt maar één keer je aandacht schenken.
Hoe halen we adem? Hoe komen we even los van alle lijntjes? Hoe leren onze aandacht hervinden en die te richten op wat er werkelijk toe doet, in leven en werk?
"Grip krijgen op je eigen aandacht is de weg naar persoonlijk en collectief geluk", schrijft Marjan Slob, Denker des Vaderlands 2023.
Samen met Daan van Hegelsom heb ik mij om dit aandachts-vraagstuk heen gekruld. Het was een traag proces; om eerlijk te zijn lopen we er al enkele jaren mee rond. Langzaam kreeg een nieuw initiatief vorm. En nu voelden we: het is tijd.
Wij vormen komend jaar een Collectief voor Aandacht: een groep die reflectie- en speelruimte geeft, gemodereerd door ons. Een jaarcyclus van 10 sessies, los te volgen of meerdere keren te bezoeken.
Een nieuwsgierige groep met wie je samen wijzer wordt over hoe je bewust kunt zijn over waar jouw tijd naartoe mag gaan. Want de vraag hoe we onze aandacht besteden, komt neer op de vraag of we de vrijheid hebben om in ons leven te navigeren zoals wij dat écht willen.
In dit collectief stillen we de tijd. Hier gaat de tijd even traag, in een leven dat maar zo kort is. We brengen aandacht naar onszelf en wat er speelt in boven- én onderstroom. We delen wat ons bezighoudt en laten ons raken en inspireren door de reflecties en perspectieven die de groep aan ons teruggeeft. De wijsheid is in ons en die brengen we samen.
Op 21 juni, de eerste dag van de zomer, is de kickoff. Ik zou het heerlijk vinden om een aantal van jullie gezichten daar te zien. Er is ruimte voor tien.
Ik wens je een heerlijk staartje van de lente.
salut,
Anne
