Over ongedurigheid
Het is lastig om geduld te hebben met dromen. Om te mógen dromen en verbeelden. Vaak proberen we ze onmiddellijk te beheersen en schieten we krampachtig in actie, zonder dat er werkelijk iets gebeurt.
Zelfs de grootste waaghalzen gaan genuanceerd te werk, kwam ik gisteren achter. Er stond een reus voor me, een professioneel skateboarder met een heldere oogopslag. Hij vertelde me dat zijn lijf altijd hapert, zodra hij een nieuwe sprong wil uitproberen. Met veel moeite kan zijn geest kan het lijf dan overhalen, door de kracht van verbeelding. Alleen als hij een nieuwe truc volledig heeft verbeeld, kan hij met vertrouwen – en dus minder kans op vallen – een eerste poging aan.
Passie, creativiteit en verlangen bestaan bij gratie van ongedurigheid. Ongedurigheid is één van onze voornaamste drijfveren om iets te manifesteren of te veranderen.
Februari is de laatste volle wintermaand. Laten we deze tijd gebruiken om die ongedurigheid in stilte te voeden. Om innerlijk volop de souplesse op te bouwen die straks nodig zal zijn. Zodat wanneer de lente aanbreekt, we de sprong durven wagen richting het nieuwe.
Salut,
Anne
