Een cocktail van verbinding en strijd
De straten zijn nat, de bossen kleuren goud en oranje. Het leven speelt zich steeds minder op straat af, in de parken of aan het water. We trekken steeds meer naar binnen, tussen de muren van onze huizen.
Daarbinnen leven velen op de golven van liefdesrelaties. Een cocktail van verbinding en strijd, steeds weer anders geschud.
Conflict is er eigenlijk altijd: de wereld bestaat uit tegenpolen. Wij beschrijven harmonie vaak als de afwezigheid van conflict, al is het eerder het goed kunnen omgaan met conflict?
Daartoe moeten we vrijmoedig durven spreken en openhartig kunnen luisteren. En ik denk dat er, zeker als we onze ziel hebben verbonden aan de ander, niets zo moeilijk is als dat. Want diep van binnen zijn we conflictvermijdende wezens.
Misschien is het daarom zo dat er amper stellen zijn die in het openbaar durven spreken over hun relatiecrisis. Samen met Marsha Pinedo ben ik er steeds meer op het spoor.
In ons project Relatiexpeditie, een onderzoek naar hoe mensen relatiecrises doorleven, brengen we hun verhaal in beeld in documentaire-films, van ieder een half uur. Verliefdheid, rauwheid en tederheid, afschuw, wrok en zachtheid passeren allen de revue. De verhalen tonen dat ook als de tijden donker zijn, er altijd hoop is. Want relaties zijn nooit af. Gelukkig maar :)
We heten je bijzonder welkom om in november te komen kijken in de Amsterdamse Vondelkerk. Even allemaal uit onze huizen vandaan, om samen naar de films te kijken en een laagje dieper te gaan. Ik zie er reikhalzend naar uit om je dan te zien!
salut,
Anne
8 en 29 november: RELATIEXPEDITIE (www.relatiexpeditie.nl)
filmavonden met nagesprek - Vondelkerk Amsterdam
Neem een uitzonderlijk kijkje in de binnenkant van een relatiecrisis. Per avond tonen we 2 korte films uit onze documentaireserie, waarin telkens de relatie van één stel centraal staat. Je krijgt de mogelijkheid om van dichtbij te zien wat deze partners tijdens hun crisis hebben ervaren.
Met deze films schijnen we licht op wat normaal gesproken binnenshuis blijft, waar niet openlijk over gesproken wordt, omdat het vaak zo rauw en pijnlijk is. De stellen die in beeld komen brengen hoop, inspiratie en tools om voorbij schaamte, schuld en onze collectieve angst voor afwijzing en verlies te gaan. De pure, kwetsbare en rauwe beelden van deze stellen zijn verbindend en aanstekelijk.
